ŞEHİTLER ÖLMEZ Mİ?

Günler mi zor yoksa bana mı zor geliyor yepyeni günlere derin bir nefes alarak başlamak? Hemen her gün bir değil birkaç şehit haberi... Şehitler alıp başını gidiyor buralardan... Hem de çok daha güzel bir diyara. Ama arkada bıraktıkları…

Ah! Nefesim daralıyor. 

“Vatan Sağ olsun” demiyor mu, o acılı baba işte o vakit yanıyor yüreğim. Giden her vatan evladı ile omuzlarıma daha büyük bir yük biniyor.  

Baba, keşke biraz sen olsam, ezilmese omuzlarım bu yükün altında, dimdik durabilsem. Ne zaman ki görüyorum yetim kalan yavruların gözlerini, o zaman düşüyor omuzlarım. İşte o zaman yüreğimde büyük bir acı… Durduramıyorum göz pınarlarımın damlalarını. Ama biliyorum terörü ancak o minik gözlerdeki ah bitirecek. 

Bugün, benim tarihimin en hüzünlü zafer bayramı... Nasıl hüzünlü olmasın ki... İlk maaşını alamadan şehit olan polisimin yerde yattığını duyduktan sonra nasıl acılı olmasın. Kendisine doğru düzgün bir yatak dahi alamadan göçüp gitti bu diyardan. Bir diğerinin gurur duyduğu kızı yetim kaldı. Öbürü yeni nişanlanmıştı, hayalleri vardı. Evlenecekti, sevecekti, sevilecekti. Olmadı yarım kaldı her şey. Tıpkı bizim gibi... Üzgünüm, acılıyım Ama yılgın mıyım? Ümitsiz miyim? Asla! Sadece o acının yüreği bir köz gibi içten içe, sessiz sedasız yakışını çok iyi biliyorum.

Şehitler ölmez diyoruz ya gerçekten öyle mi? Annelerin dualarına rağmen bir kurşunla ölmüyor mu şehitler. Evlenmek nasip olmuyor da nişanlısını geride bırakıp toprağa verilmiyor mu şehitler. Çocuğunun baba diyişini duyamıyor, kazandığı sınavlara sevinemiyor, kızını telli duvaklı evlendiremiyor. Gerçekten ölmüyor mu şehitler? Ölmüyorlar. Hayır, hayır ölmüyorlar. Şehitler ölmez. Sadece onların yarınlardaki gülüşleri ölür. Çocuklarıyla oynarkenki neşeleri, evlatlarıyla duyacakları gurur ölür. En yakın asker arkadaşı ya da devresiyle yaşayacağı dostluk ölür. Maç izlerken tuttuğu takıma olan coşkusu, geleceğe yönelik inançları ölür. Kardeşinin düğününde halay çekerken ya da zeybek oynarken yaşayacağı heves ölür. Kızını evlendirirken gözünden gizli gizli akıtacağı birkaç damla yaştaki mutluluk, bir bakışıyla sevdiğinin kalbini çaldığı aşk ölür. Hayır, şehitler ölmez. Onlara sakın ölü demeyin! Bilakis diridirler.

Benim için en hüzünlü, en acılı gün olsa da kardeşlerimin, gençlerimin, büyüklerimin, siz değerli okurlarımın ve ülkemin Zafer Bayramı kutlu olsun.

Bizleri yoktan var eden, yerlerin ve göklerin tek sahibi Yüce Allah’ım!

Sen ülkemizi, milletimizi, askerimizi, polisimizi, izzetimizi, şerefimizi, onurumuzu koru. Birlik ve beraberlik içerisinde huzurlu bir şekilde yaşamayı bizlere nasip et. Senin katında Peygamberlerden sonra gelen şehitlik makamına ulaşmış tüm şehitlerimizden razı ol. Geri de kalanlarına sabırlar ver. Onların gönüllerine huzur ver Ya Rabbim.

Başta Babam Şehit Mehmet KESKİN olmak üzere tüm şehitlerimiz için El Fatiha…