Ah Smyrna: Benim Güzel İzmir'im

Boyozu, gevreği, çiğdemiyle; fuarı, kordonu, deniziyle
vazgeçilemeyen hırçın ve ihtişamlı kız: doğduğum ve doyduğum asil şehir... Sözcükler seni anlatmaya kafi gelir mi? İcindeyken bile özlediğim dışındayken hasretini buram buram çektiğim güzel İzmir'im...
Hani olur ya bazen sıkılır insan, evinden, ocağından, yurdundan hatta dünyadan işte o zaman İzmir'e gelmeli... Tatmalı İzmir'i... Lezzetine vara vara, incitmeden kırmadan... Şöyle derin bir nefes çekmeli içine çünkü başkadır İzmir'imin havası. İyi eder insanı.
Havasından mı suyundan mı bilinmez insanı da başkadır. Rahatına düşkündür, okumayı, yazmayı, çizmeyi sever... Ama lafı uzatmayı hiç sevmez mesela domat diyiverir domatese; geliyorum, gidiyorum değil geliyom, gidiyom diye kısaltır sözcükleri... Bir oturuşta 30, 40 midyeyi indiriverir mideye. Kaç metre kare olursa olsun evi balkonda geçirir en güzel geceleri şarkılar söyleye söyleye. Sezen Aksu'sunu hiç unutmaz. Zeybek duyduğunda ise hoplar yüreği. Durmaz yerinde kalkar salına salına oynar zeybeğini. Başkadır işte İzmir'im bambaşka. Ve bugün onun yeniden doğduğu gün. İyi ki varsın İzmir'im.
Yıldızlardan örülü zafer tacınla gündüzlere hür uyandığın kurtuluş  günün bugün. Selamlıyor seni şanlı asırlar. İyi ki doğdun ve ben iyi ki sende doğmuş, sende büyümüşüm...
Kurtuluş günün kutlu olsun doğduğum ve doyduğum güzel şehir: Smyrna'm! İzmir'im! Hakkettiğin değeri göreceğin günler de yakındır çünkü sen her şeyin en iyisine layıksın.
İzmirli olmak gururdur sevgili okurlarım!