AH BURSEYA AH AFRİN

Ben hayata sevgi ile bakmanın mutluluk getirdiği düşüncesi ile yetiştim. İnsanlar el ele tutuşsa bayram olacağına inandım yıllarca... Ah öyle yanılmışım ki dostlarım, dünya hiçbir zaman kavgasız, gürültüsüz, savaşsız ve barışçıl bir yer olmayacak. Afrin şehirlerimiz bir bir geldikçe anladım. O minicik kız çocuğu adeta bir bayram sevinci içerisinde babasının kollarında poz verirken baba kokusunun sadece fotoğraflarda kalacağını daha bu yaşında öğrendi ise dünya güzel bir yer değil! Kaç kez ah çekeceğim bilmem ama ah be okurlarım yavrular yine babasız kalıyor, gencecik eşler doyamadan yârini toprağa koyuyor. Ana babanın acısını tarif etmeye kağıt kalem yeter mi? Söz konusu vatan ise gerisi teferruattır diyen Ata’mızın izinde söz konusu vatan diyen yiğitler vatan savunmasında iken bizlerin burada ayrı gayrı yapmaya en ufak bir sebepten ikiliğe düşmeye hakkı var mı?  YOK. Vatan için birilerinin hikayesi yarım kalırken sen ben kavgası olmamalı. Gülse BİRSEL köşesinde kaleme aldığı tümcelerle ne kadar da doğru söyledi:

“Vatan söz konusuysa başı açığı-kapalısı, içki içeni içmeyeni, sokakta kahkaha atanı atmayanı, imam hatibe gideni-düz liseden mezun olanı filan falan yok. Bunlar teferruat bile değil. Vatan söz konusuysa sadece “vatan”daş var! Memleket meselesinin saçla başla, örtüyle, partiyle, giysiyle, cepkenle, kökenle, doğduğun şehirle, yaşam tarzınla, attığın oyla alakası yok. Buraya ait hmeyle alakası var, “Bu memleketli” olmakla alakası var.”

Gün ayrılma değil birleşme günü okurlarım. Bir karış toprak için bütün millet tek vücut olmalıyız. Tarihte olduğu gibi.

Atatürk’ün şu sözü eşliğinde geçmişten bugüne dek terörle mücadele ve vatan savunmasında verdiğimiz tüm şehitlerimizi rahmetle anıyorum. “Türklerin vatan sevgisi ile dolu göğüsleri, düşmanların melun ihtiraslarına karşı daima bir duvar gibi yükselecektir”

Barış dolu günler tüm dünyanın olsun...