Kara Yüzlerdeki Gözyaşı

Ya Rabbi! Ya Resulallah!
Yaşatma ülkemize bir daha böyle bir acı…
Kırk yılın başında hatırlanan, hatırlanacak yaşamları da yerin metrelerce altında olan, az değil yüzlerce insan bir maden ocağında ekmek parasına, helal bir lokmaya can verdi. Sen ruhlarını şad et, sen mekânlarını cennet eyle, sen geride bıraktıklarına sabırlar ihsan et Ya Rabbim.
Sen ki Hz Yusuf’u o karanlık kuyudan kurtaransın, madenci kardeşlerimizi de kurtar. Yüreğimizin kömür karasına su serp. Sen bizlere sabır ver Allah’ım.
Kader demek istiyorum diyemiyorum. Ama onlar için acı ve ölüm sanki alın yazısı sanki kader.
Nedir bu maden işçilerinin çilesi… Yıllardır bitmedi. Maden kazaları bırakmadı peşlerini. İş güvenliği dendi, eğitimler, seminerler dendi ama değişen hiçbir şey olmadı. Büyük acılar yaşamaya devam etti.
İsyan ediyoruz artık. Ülkemiz yas içerisinde… Böylesine acılar ne alın yazısı, ne de kader… Ne diyeyim sözün bittiği yerdeyiz.
 Ülkemizin başı sağ olsun.