Ayhan Kökmen Anısına

İzmir'in Ödemiş ilçesine bağlı Kaymakçı Çok Programlı Anadolu Lisesi okul müdürü Ayhan Kökmen, öğrencisi tarafından katledildi. Hem de vahşice. Vahşice diyorum çünkü o lise öğrencisi eğitim kurumunda gözünü kırpmadan mermi yağdırdı öğretmenine. Cinayeti işleyen bir genç hatta ne genci çocuk. Bu demek oluyor ki bir yerlerde sorun var değerli okurlarım.

Kadından sonra en büyük şiddet mağduru olan kesim öğretmen ve eğitim camiasıdır. Ayhan Kökmen’in eşi ne diyordu hatırlayın “Eğer ölmeseydi öğrencilerini affederdi.” Yüreğim sızladı onu dinlerken. Evet, affederdi Ayhan Hoca. Ben de affederdim, Zamanında affettim de. Mesleğimin ilk yıllarında çalıştığım lisede kopya çekerken uyardığım 9. Sınıf öğrencimin bıçakla okula gelip savurduğu tehditleri hiç yaşanmamış saydım. Çünkü onun yemyeşil gözlerindeki ormanı gördüm. Çok derinlerde bir yerdeydi ama umudu vardı kendisinin bile bilmediği. Tüm meslektaşlarım gibi can suyu olmak istedim gözlerinde yeşerecek fidanlara affettim Ben yara almayı umursamadım yara bandı olabilmek için tıpkı diğer öğretmenler gibi.

Yetişen nesillerin tüm eğitim öğretim hayatını yalnızca her gün değişen bir sistemde ve giderek gözden düşürülen bir mesleğe sahip olan öğretmenlik, Hâlbuki ülkenin en değerli ve saygın kesiminde bulunan öğretmenlere bırakmak ne kadar doğru? Aileler çocuklarını yetiştirmekten vazgeçtiler. Uyuşturucunun pençesinde olan gençlerimiz yalnızca öğretmenin umrunda. Her şeyden önce eğitimin ailede başladığı ne yazık ki unutuldu. Öğretmenlerimizin itibarına, canına kast eden şiddet olayları, eğitim hayatımızın en büyük sorunu oldu. Hani şöyle şehir efsaneleri vardır öğretmen için “3 ay tatil yapıyor. 5.000 TL kazanıyor. Yata yata maaş alıyor.” Çoğaltmak mümkün bu şehir efsanelerini. Maalesef bunların ortaya çıkmasını sağlayan zihniyet “önünde ceket iliklenesi öğretmenleri” itibarsızlaştırdı. Hele bazı görgüsüzler var ki devletin memuru olduğu için benim paramla çalışıyorlar diyebilme cüretinde, İşte ne yazık ki bu ahlak yoksunluğu, saygı ve erdem fakirliği, ailenin iyi örnek olmaması bu durumlara sebep olan etmenlerin başında. Her şeyi öğretmenin üzerine yıkarak ve en ufak bir şeyde öğretmene hesap sorarak ne yazık ki ahlaklı nesiller yetişmiyor. Çünkü eğitim, önce ailede başlıyor. Bir çocuk anne ve babasının aynasıdır. 1 gün 24 saat ve 20 saat anne ve babasının gözetiminde olan çocuk o günün yalnızca 40 dakikalık 6 ders süresinde öğretmen ile birliktedir. Eğer yetişen yeni nesilde sorun varsa bu aileden kaynaklanmaktadır. Sözüm o ki dostlarım öğretmen itibarsızlaştırılmıştır. Ve bunun bir sonucu olarak öğretmene şiddet artmıştır. Öğretmenin de öğrencinin de can güvenliği yoktur. Her zaman olduğu gibi Ege Olay Ailesinin bir ferdi olarak şiddetin her türlüsünü kınıyorum.

Değerli hissedeceğimiz günlerin inancıyla esen kalın...