Hani şu içinde çok mu çok var olduğumuzu hissettiğimiz yaşam. Bi bakmışsın çok varmışsın gibi sonra bi bakmışsın hiç yokmuşsun. Hiç olmuşsun. Günlük koşuşturmanın içinde nefes aldığımız anları unutuyoruz. Sonra bir şeyler yani gerçekler hatırlatıyor tüm her şeyin bir nefesin bitişinden ibaret olduğunu. Kalp durunca hiç birşeyin anlamı olmadığını. İşte hayat hani çok şeymiş gibi aslında yada hiç olmamış gibi. Büyük bir hiçmiş. Hani diyoruz ya insan bir kere doğar bir kere ölür diye. Aslında her nefes aldığımız gün yeniden doğuyoruz sadece bir kere ölüyoruz.
Şimdi büyük bir varlığın içinde miyiz yada bir hiçlikte mi ? Bilmiyorum.
Ama ne zaman son bulacağını bilmediğim bir hiçliğin içinde büyük bir varlığa tutunmayı seçiyorum. Yada varlığın içinde hiçmiş, büyük bir hiçlikte varmış gibi olmayı…
YORUMLAR